Szatan został pokonany

Opublikowano: niedziela, 06 czerwiec 2021

Ewangelia (Mk 3, 20-35)

Jezus przyszedł z uczniami swoimi do domu, a tłum znów się zbierał, tak że nawet posilić się nie mogli. Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się, żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem: «Odszedł od zmysłów». A uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili: «Ma Belzebuba i mocą władcy złych duchów wyrzuca złe duchy».

Wtedy przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach: «Jak może Szatan wyrzucać Szatana? Jeśli jakieś królestwo jest wewnętrznie skłócone, takie królestwo nie może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać. Jeśli więc Szatan powstał przeciw sobie i jest z sobą skłócony, to nie może się ostać, lecz koniec z nim. Nikt nie może wejść do domu mocarza i sprzęt mu zagrabić, jeśli mocarza wpierw nie zwiąże, i dopiero wtedy dom jego ograbi.

Zaprawdę, powiadam wam: Wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego». Mówili bowiem: «Ma ducha nieczystego».

Tymczasem nadeszła Jego Matka i bracia i stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać.

A tłum ludzi siedział wokół Niego, gdy Mu powiedzieli: «Oto Twoja Matka i bracia na dworze szukają Ciebie».

Odpowiedział im: «Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi?»

I spoglądając na siedzących dokoła Niego, rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Bożą, ten jest Mi bratem, siostrą i matką».

Wobec działającego na ziemi Jezusa, który jako człowiek stawał pomiędzy ludźmi, wyrażano wielokrtonie wiarę, ale wyrażano też i niedowierzanie. To ukrycie Bóstwa w ludzkiej szacie, ukrycie mocy Bożej w słabości ludzkiej mogło być policzone nieufnemu człowiekowi jako "okoliczność łagodząca". Jezus mówi jednak wyraźnie, że mocą Ducha wypędza złe duchy. Jezus dokonuje znaków, w których objawia się moc Boża. Bluźnierstwo i sprzeciw wobec prawdy jest sprzeciwem wobec Ducha Świętego. I taki grzech nie może być odpuszczony, jak długo bluźnierca pozostaje bluźniercą. Taki człowiek zerwał łączność z Bogiem. Wg Ojców Kościoła, grzechem przeciwko Duchowi Świętemu jest odejście od wiary z pogardy dla łaski Bożej i Kościoła w zupełnej świadomości posiadanej przez niego prawdy ( Św. Tomasz z Akwinu, Summa). Wg św. Augustyna grzechem tym jest odejście od wiary jako odcięcie się od źródla przebaczenia. Takiego grzechu - twierdzi Augustyn - dopuszcza się człowiek, który zatwardziale sprzeciwia się jedności Kościoła, ponieważ tylko Kościołowi został dany Duch Święty. W konsekwencji Augustyn uważa, że dopiero w śmierci człowieka rostrzyga się, czy popełnił on grzech przeciw Duchowi Świętemu. Dlatego - uczył Augustyn - o nikim nie można wątpić, ponieważ jak długo żyje, tak długo ma szansę znaleść drogę do Kościoła.

Odsłony: 481

Błąd

Szatan został pokonany

Nowości

Popularne